Επιτέλους κατάφερα ,
ή
καλύτερα....
καταφέραμε να φτιάξουμε μια ξαπλώστρα από παλέτες.
Και λέω,
καταφέραμε .....,
γιατί είμαστε δύο.
Εγώ και το άλλο μου μισό....
Ο σύντροφός μου, ο συνοδοιπόρος μου...
Ο άνθρωπος που είναι δίπλα μου ,σε ότι κι αν κάνω.
Εγώ για να πούμε την αλήθεια δεν έκανα και πολλά πράγματα.
Έδωσα μόνο την ιδέα...
Ήθελα μια ξύλινη ξαπλώστρα.
Και την ήθελα πολύ!
Μόνο αυτό !
Όλα τα άλλα τα έκανε μόνος του.
Η ιδέα μου ήρθε ,όταν έπεσα πάνω
-όπως και όλοι σας φαντάζομαι -
σ'ένα σωρό από αναρτήσεις ,για το τι μπορεί να κάνει κανείς με τις παλέτες.
Είχα ενθουσιαστεί με πάρα πολλά απ 'αυτά.
Τα ήθελα σχεδόν όλα.
Με συνάρπαζε και εξακολουθεί να με συναρπάζει ,
το γεγονός της μεταμόρφωσης,ενός υλικού που είναι για πέταμα, σ' ένα χρηστικό αντικείμενο.
Έτσι τον έπεισα να δοκιμάσει .
Δοκίμασε και τα κατάφερε!
Η χαρά της δημιουργίας είναι απερίγραπτη!!
Γι' αυτό και βιάζομαι να σας την παρουσιάσω,ενώ δεν είναι ακόμη εντελώς έτοιμη.
Xρειάζεται ένα
βαψιματάκι...και αναπαυτικά μαξιλάρια.
Από διαφορετικές γωνίες.
Δείτε μερικά ακόμη από τα στάδια της δημιουργίας της.
|
Έτσι ξεκίνησε. |
Για να τοποθετηθούν τα πόδια χρειάστηκε να γίνει μια εγκοπή με τον τροχό.
Οι ρόδες της σχεδιάστηκαν σε ένα χοντρό σανίδι.
Η ξαπλώστρα έγινε μέσα σε δυο απογεύματα ,εν μέσω καύσωνα.
Χρησιμοποιήθηκαν 2 παλέτες,
οι οποίες πρώτα αποσυναρμολογήθηκαν και στη συνέχεια καθαρίστηκαν καλά με το τριβείο.